Να αναθεωρηθεί το άρθρο 16; (Αναρτήθηκε από ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ ΠΑΝΟΣ)

Άρθρο 16: (Παιδεία, τέχνη, επιστήμη) ============================================================================= 1. H τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες· η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Κράτους. H ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα. 2. H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. 3. Tα έτη υποχρεωτικής φοίτησης δεν μπορεί να είναι λιγότερα από εννέα. 4. Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Tο Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους. 5. H ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση. Tα ιδρύματα αυτά τελούν υπό την εποπτεία του Κράτους, έχουν δικαίωμα να ενισχύονται οικονομικά από αυτό και λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους. Συγχώνευση ή κατάτμηση ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μπορεί να γίνει και κατά παρέκκλιση από κάθε αντίθετη διάταξη, όπως νόμος ορίζει. Ειδικός νόμος ορίζει όσα αφορούν τους φοιτητικούς συλλόγους και τη συμμετοχή των σπουδαστών σ’ αυτούς. 6. Oι καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί. Tο υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό τους επιτελεί, επίσης, δημόσιο λειτούργημα, με τις προϋποθέσεις που ο νόμος ορίζει. Tα σχετικά με την κατάσταση όλων αυτών των προσώπων καθορίζονται από τους οργανισμούς των οικείων ιδρυμάτων. Oι καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν μπορούν να παυθούν προτού λήξει σύμφωνα με τον νόμο ο χρόνος υπηρεσίας τους παρά μόνο με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 88 παράγραφος 4 και ύστερα από απόφαση συμβουλίου που αποτελείται κατά πλειοψηφία από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει το όριο της ηλικίας των καθηγητών των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων· εωσότου εκδοθεί ο νόμος αυτός οι καθηγητές που υπηρετούν αποχωρούν αυτοδικαίως μόλις λήξει το ακαδημαϊκό έτος μέσα στο οποίο συμπληρώνουν το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας τους. 7. H επαγγελματική και κάθε άλλη ειδική εκπαίδευση παρέχεται από το Κράτος και με σχολές ανώτερης βαθμίδας για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από τρία χρόνια, όπως προβλέπεται ειδικότερα από τον νόμο, που ορίζει και τα επαγγελματικά δικαιώματα όσων αποφοιτούν από τις σχολές αυτές. 8. Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τους όρους χορήγησης άδειας για την ίδρυση και λειτουργία εκπαιδευτηρίων που δεν ανήκουν στο Κράτος, τα σχετικά με την εποπτεία που ασκείται πάνω σ’ αυτά, καθώς και την υπηρεσιακή κατάσταση του διδακτικού προσωπικού τους. H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται. 9. O αθλητισμός τελεί υπό την προστασία και την ανώτατη εποπτεία του Κράτους. Tο Κράτος επιχορηγεί και ελέγχει τις ενώσεις των αθλητικών σωματείων κάθε είδους, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει, επίσης, τη διάθεση των ενισχύσεων που παρέχονται κάθε φορά στις επιχορηγούμενες ενώσεις σύμφωνα με τον προορισμό τους. ============================================================================= Στην περίπτωση που η ΝΔ ξεπεράσει τους 180 βουλευτές στις επερχόμενες εκλογές, τότε θα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει το Σύνταγμα. Και το πρώτο άρθρο που θα αλλάξει, σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της ΝΔ, είναι το παραπάνω άρθρο το οποίο απαγορεύει ρητά τη σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες. Θ’ αρχίσω την κριτική μου στη θέση αυτή της ΝΔ λέγοντας το εξής. Για πολλά πράγματα, νοοτροπίες και καταστάσεις που συμβαίνουν στη χώρα μου δεν είμαι υπερήφανος γι’ αυτήν. Δεν είμαι υπερήφανος για τη γραφειοκρατία, την αναξιοκρατία, την πολυνομία, τους αργούς ρυθμούς λειτουργίας της δικαιοσύνης, την έλλειψη σεβασμού τόσο του κράτους προς τον πολίτη όσο και του πολίτη προς το κράτος και τόσα άλλα. Είμαι, όμως, υπερήφανος για τη Δημόσια Παιδεία και τη Δημόσια Υγεία της πατρίδας μου. Η υπερηφάνεια μου αυτή έχει ενισχυθεί και από προσωπικά βιώματα. Μολονότι προερχόμουν από μία οικογένεια χωρίς μεγάλη οικονομική άνεση, με μοναδικό εργαζόμενο τον πατέρα, μπόρεσα και σπούδασα στον τόπο μου και έζησα αξιοπρεπώς μέσω των σπουδών μου. Από την άλλη, βγαίνοντας στην σύνταξη πρόσφατα, έκανα μία σοβαρή εγχείριση σε δημόσιο νοσοκομείο της χώρας χωρίς να πληρώσω ούτε ένα ευρώ. Σε ερώτηση προς τον καθηγητή που με εγχείρησε για το οικονομικό η απάντηση ήταν αποστομωτική: «Εδώ είναι δημόσιο νοσοκομείο κύριε». Είμαι υπερήφανος που είμαι Ευρωπαίος, καθώς σε όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης το κοινωνικό κράτος έχει έναν πρωτεύοντα ρόλο στις πολιτικές επιλογές, σε αντίθεση με τις πανίσχυρες Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το κοινωνικό κράτος είναι δυσανάλογο της ισχύος της χώρας, παρέχοντας τη θέση του στη δύναμη του κέρδους και του χρήματος. Ενδεικτικό είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα μεταπτυχιακού φοιτητή στις Η.Π.Α., ο οποίος πλήρωνε για ασφάλεια υγείας 800$ το μήνα. Όταν, όμως, χρειάστηκε να μεταφερθεί βράδυ μετά από έναν κολικό νεφρού στο παρακείμενο νοσοκομείο που απείχε 2-3 χιλιόμετρα από την οικία του, τότε του ζητήθηκε ένα υπέρογκο ποσό, επειδή η μεταφορά δεν καλυπτόταν από την ασφάλεια. Δυστυχώς, το κοινωνικό αυτό κράτος τόσο στη χώρα μας όσο και στην Ευρώπη αρχίζει να ξηλώνεται αλλού αργά-αργά και αλλού γρηγορότερα. Αυτή είναι μία συνειδητή επιλογή των δεξιών κυβερνήσεων που αντιτίθενται πεισματικά στη φιλοσοφία του κοινωνικού κράτους, δηλαδή της ισότητας των παροχών παιδείας και υγείας για όλους τους πολίτες. Στη χώρα μας η αναθεώρηση του άρθρου 16 έχει γίνει σημαία από τη ΝΔ με τα εξής επιχειρήματα: 1. Γιατί να μην μπορεί κάποιος να σπουδάσει στον τόπο του εφόσον διαθέτει τα απαιτούμενα χρήματα και να αναγκάζεται να ξενιτευτεί, μεταφέροντας έτσι και το συνάλλαγμα έξω; 2. Γιατί να μην εφαρμόσουμε ό,τι ισχύει και σε πάρα πολλά κράτη της Δύσης και της Ανατολής; 3. Γιατί να μην έχει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα κάποιος που τελείωσε ένα ιδιωτικό κολλέγιο του εσωτερικού το οποίο θεωρείται ισοδύναμο με κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού; 4. Η διατήρηση του άρθρου 16 αποτελεί εμμονή της αριστεράς, καθώς έτσι εξυπηρετούνται κάποια συντεχνιακά συμφέροντα καθηγητών και φροντιστών ► 1. Η απάντηση στο πρώτο επιχείρημα είναι ότι η συντριπτική πλειονότητα (άρα και τ’ αντίστοιχα χρήματα) των φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό ακολουθεί σχολές υψηλής ζήτησης, όπως Ιατρική, Οδοντιατρική, Φαρμακευτική, Πολυτεχνείο, Γεωπονική κ.λπ. Ελάχιστος αριθμός φοιτητών φεύγει για να σπουδάσει ιστορία, βιβλιοθηκονομία, μαθηματικά, φυσική κ.λπ., αφού σε αυτές τις σχολές οι βάσεις είναι αρκετά χαμηλές και με μικρή σχετικά προσπάθεια μπορεί κάποιος υποψήφιος να εισαχθεί. Έτσι, το επιχείρημα θα είχε μία λογική βάση αν κάποιος πίστευε ότι με την αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι δυνατό να δημιουργηθούν στην Ελλάδα Ιατρικές και Πολυτεχνικές σχολές από ιδιώτες που δεν έχουν στόχο το κέρδος, αλλά την υστεροφημία, όπως π.χ. τα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και της Οξφόρδης. Από την άλλη, αν κάποιος ιδιώτης θα ίδρυε Ιατρική σχολή με στόχο το κέρδος, είναι αυτονόητο ότι το επίπεδο σπουδών θα ήταν επικίνδυνα χαμηλό, όπως συνέβαινε παλαιότερα σε αρκετές ανατολικές χώρες που τα πτυχία εξαγοραζόντουσαν με κάποιους τενεκέδες λάδι. ► Για το δεύτερο επιχείρημα θα πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει μία παραπληροφόρηση σχετικά με τον αριθμό των ιδιωτικών πανεπιστημίων που λειτουργούν στο εξωτερικό. Τα περισσότερα πανεπιστήμια του εξωτερικού που δεν είναι δημόσια, είναι εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Αλήθεια, ποια τέτοια εταιρεία και για ποιο λόγο θα ίδρυε ένα αντίστοιχο πανεπιστήμιο στη χώρα μας; Αρκετοί πολίτες ίσως να μην γνωρίζουν ότι υπάρχουν αρκετά κράτη που δεν εμπορεύονται την προσφορά γνώσεων με στόχο την εισαγωγή συναλλάγματος με αποτέλεσμα να υπάρχουν ελάχιστα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τέλος θα πρόσθετα ότι η νοοτροπία για το ότι συμβαίνει στο εξωτερικό είναι καλό και θα πρέπει να το μιμηθούμε είναι λανθασμένη. ► Τα ίδια εργασιακά δικαιώματα είναι σωστό και δίκαιο να τα έχουν κάποιοι όταν έχουν τελειώσει εφάμιλλες σχολές. Είναι αδικία, όμως, κάποιος να αποκτάει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα τελειώνοντας ένα κολέγιο αμφιβόλου αξίας με μοναδικό προσόν ότι διαθέτει χρήματα για τα απαιτούμενα δίδακτρα. Αυτό είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την αριστεία και την αξιοκρατία που επικαλείται ότι πρεσβεύει η ΝΔ. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται με το νομοθέτημα της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ). Αν την ΕΒΕ την θέλαμε, ώστε να υπάρχει ένας πήχης για να μην εισέρχονται οι αγράμματοι σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τότε ο πήχης αυτός θα έπρεπε να ισχύει και για την ιδιωτική εκπαίδευση. Τα παραπάνω τα περιγράφω με ένα ευθυμογράφημα στον παρακάτω σύνδεσμο. https://panosmourouzis.blogspot.com/2020/02/blog-post.html ► Τελικά η υπεράσπιση του άρθρου 16 αποτελεί μία «εμμονή» της αριστεράς; Θα μιλάγαμε για «εμμονή» αν επρόκειτο για κάτι επιλήψιμο, κάτι κακό. Το άρθρο 16, όμως, όχι μόνο δεν είναι επιλήψιμο, αλλά αποτελεί το στολίδι του Ελληνικού Συντάγματος. Θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες που το Σύνταγμά μας περιέχει ένα τέτοιο άρθρο· να είμαστε υπερήφανοι που μία ολόκληρη γενιά ιατρών, μηχανικών, δικηγόρων, καθηγητών και τόσων άλλων επιστημόνων προέρχεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από την κατώτερη και τη μεσαία οικονομική τάξη. Σε πολλές χώρες οι σπουδές και η επαγγελματική αποκατάσταση μέσω αυτών αποτελούν άπιαστο όνειρο για τους φτωχούς. Το άρθρο 16 θα πρέπει να αποτελεί «εμμονή» για την αριστερά, όπως «εμμονή» θα πρέπει να αποτελεί και η υπεράσπιση της δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προστασία των αδύναμων ομάδων, το κοινωνικό κράτος και τόσα άλλα. Συνοψίζοντας, η στάση που θα κρατήσει ο καθένας και η καθεμιά από εμάς απέναντι στην προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16 είναι δηλωτική της ιδεολογίας, των σκοπών και των προθέσεών μας. Αφενός, η αναθεώρηση του άρθρου 16, έτσι όπως την οραματίζεται η ΝΔ και περιγράφηκε παραπάνω, ισοδυναμεί με την εδραίωση μιας κοινωνίας, στην οποία διογκώνονται οι ανισότητες, αυξάνεται το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς και όπου υπέρτατος σκοπός είναι το κέρδος πάση θυσία. Με την αναθεώρηση του άρθρου 16 όσοι διαθέτουν χρήματα θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να μορφωθούν και θα εξαγοράζουν αναγνωρισμένα πτυχία πανεπιστημίου. Έτσι, η γνώση, η μόρφωση, η παιδεία θα γίνει ακόμη ένα εξαγοράσιμο προϊόν, όπως η βενζίνη, τα ρούχα ή τα τρόφιμα. Αφετέρου, η διατήρηση του άρθρου 16 ισοδυναμεί με την προσπάθεια εξασφάλισης ίσων ευκαιριών στη μόρφωση· ισοδυναμεί με την προσπάθεια αναχαίτισης της τάσης που οδηγεί σε ισοπέδωση του ενιαίου και δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας. Της ίδιας τάσης που οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση της υγείας, στην ιδιωτικοποίηση του νερού και τόσων άλλων δημόσιων αγαθών. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, καθαρά πόσο, πράγματι, μας πείθουν τα επιχειρήματα για την αναθεώρηση του άρθρου 16! Ας σκεφτούμε υπεύθυνα ποιον δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε! Να αναθεωρήσουμε το Σύνταγμα και να δώσουμε ακόμη μια νέα ώθηση στην τάση προς την ενίσχυση των οικονομικών διαφορών και τη δημιουργία μιας κοινωνίας δύο ταχυτήτων (πλούσιων και φτωχών) ή να διατηρήσουμε το Σύνταγμα ως έχει και να αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις στην τάση αυτή; Αναρτήθηκε από ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ ΠΑΝΟΣ στις 10:46 μ.μ. Δεν υπάρχουν σχόλια: